Duurzaamheid
Dierlijke vetten worden geproduceerd uit bijproducten van de vleesproductie. Dit betekent dat dierlijke vetten altijd een lage ecologische voetafdruk zullen hebben. Bij een economische allocatie – die momenteel gangbaar is in met name diervoedersector – wordt ook de voetafdruk van de toeleveringsketen meegenomen.
Dit is zeker duurzaam. Als je een dier slacht, is de vierkantsverwaarding erg belangrijk. Naast de vleesdelen is het heel belangrijk om de vleesbijproducten eveneens te gebruiken als voedsel. De ambachtelijke slager deed dit immers altijd al. De worst is in feite uitgevonden om niets van het dier te hoeven verspillen! Van neus tot staart wordt alles benut!
Omdat het dan moeilijker wordt om de eetbare bijproducten van vlees optimaal te gebruiken. Deze kunnen immers niet gedeclareerd worden als vlees, maar zijn wel degelijk van hetzelfde dier afkomstig. Omwille van duurzaamheid zouden deze producten optimaal moeten worden gebruikt in vleeswaren en vleesproducten.
Dat is zeker duurzaam. Deze eiwitten worden lokaal geproduceerd. Omdat het bijproducten zijn is de CO2-voetafdruk laag.
Het is heel circulair om de bijproducten die ontstaan bij het eten van vlees te gebruiken in de productie van vlees en eieren. Deze bevatten immers waardevolle eiwitten met een hoog gehalte aan essentiële nutriënten. Denk daarbij aan goed verteerbare essentiële aminozuren en goed benutbaar fosfor. In tegenstelling tot plantaardig materiaal, bevatten dierlijke eiwitten geen anti-nutritionele factoren, waardoor de verteerbaarheid en de benutbaarheid van de nutriënten in de dierlijke producten hoog blijft.
Dat wordt zeker gedaan. Het hoge stikstofgehalte en de hoge totale organische stof maakt deze producten geschikt als nutriëntenbron voor de plant en zorgt er tevens voor dat meer organische stof aan de bodem kan worden toegevoegd. Van bijvoorbeeld de keratinerijke eiwitten, die te vinden zijn in verenmeel en haarmeel, is aangetoond dat ze kunnen helpen bij het verbeteren van de bodemweerbaarheid.